Enn af leikmannakaupum

Svona af því að logn er í fréttum frá Anfield þá datt mér í hug að skella hér inn tveimur athyglisverðum punktum sem ég hef rekist á síðustu daga sem snúa að leikmannakaupum félagsins.

Fyrst er hér ágætis lestur um innkaupanefndina sífrægu og skemmtilegu og þá sex gaura sem í henni sitja og þá þeirra hlutverk.

Það helsta sem ég las út úr fréttinni er þetta.

• FSG er nú fyrst og síðast með tengingu við félagið í gegnum Mike Gordon sem á 12% hlut í því en er sá sem er í mestu tengslunum við Liverpool, er að miklum hluta staðsettur í borginni og tekur virkan þátt í öllum málum hjá félaginu. Það finnst mér afar gott að heyra.

• Brendan Rodgers er sá sem hefur innkaupaferilinn, á þann hátt að hann segir hvaða leikstöður á að styrkja og nefnir þá kosti sem hann telur vera þá sem að eru líklegastir til að ná árangri í þeirri stöðu. Eftir það hefst starf njósnadeildarinnar sem að notar ótal mismunandi kríteríur til að skoða leikmenn út frá.

• Lykilmenn í njósnadeildinni eru að mér sýnist fyrst og síðast tveir. Þeir Barry Hunter yfirnjósnari og Mike Edwards sem er tölfræðinördinn sem að Comolli fékk með sér og hélt starfinu þegar sá var rekinn. Dave Fallows sem oft er rætt um virðist fyrst og fremst vera sá sem heldur utan um starf allra njósnara félagsins og safnar saman þeim upplýsingum sem þaðan koma, allt frá yngstu liðum til aðalliðs. Það virðast því vera þeir Edwards og Hunter sem hafa sterkustu röddina auk Brendan í mati á leikmönnum.

• Þarna kemur fram að enginn leikmaður komi til félagsins nema að Brendan segi já við því. Honum hafi ekki alltaf tekist að sannfæra nefndina um að borga það sem þarf til að ná í ákveðna leikmenn en í engu tilviki hafi nefndin keypt leikmann nema að hann hafi verið því samþykkur.

Ágætt að hafa þetta í huga þegar kemur að umræðum um leikmannakaupin okkar, hver sem þau hafa verið. Nefndin tók að manni sýnist við af Damien Comolli og þarna kemur líka skýrt fram að Rodgers mun ekki vinna undir Director of Football, telur sig gera betur í starfi með því að vera í milliliðalausu sambandi við yfirmenn.

Hitt atriðið var svo skemmtileg mynd sem ég sá á Facebook síðu Liverpoolaðdáenda og leyfi mér að koma með hér:

Þetta eru semsagt leikmannakaup félagsins á núvirði, þau 30 dýrustu. Þar er Firmino aðeins í tíunda sæti, á eftir nokkrum snillingunum.

Uppfært: Sé að mér fróðari menn hér þekkja uppruna töflunnar, sem er uppreiknuð út frá formúlu snillingsins Paul Tomkins. Hún er auðvitað skoðuð í því samhengi að gaman sé að bera saman upphæðir á mismunandi tíma en ekki endilega kórrétt út frá viðskiptafræði.

Þegar maður lítur yfir þennan lista þá er að mínu mati einmitt ágætt að skoða það hvernig ákveðin kaup hafa komið út, auk þess sem ekki er úr vegi að rifja upp hversu ánægður eða fúll maður var með kaupin þegar þau urðu. Af efstu níu (Firmino enn ódæmdur) finnst mér t.d. bara tveir hafa verið stjörnur, þeir Torres og Masch – auk þess sem auðvitað Heskey átti fína tíma hjá félaginu. Hinir sex verða ekki settir með hástöfum í sögu félagsins. En í öllum þessum tilvikum var ég afskaplega glaður þegar þeir voru keyptir. Þeir voru fengnir inn í lykilstöður sem vantaði í og höfðu staðið sig afbragðs vel með fyrri félugum sínum.

Það skánar aðeins finnst mér á bilinu 11 – 20 þar sem mér finnst um helmingur vera þess verður að geta verið vel heppnuð kaup en á bilinu 21 – 30 sé ég tvo. Ágætis upprifjun finnst mér að miklir peningar kaupa ekki endilega miklar stjörnur þó útlitið sé alltaf jafn gott fyrst þegar þeir birtast í treyjunni!