Fyrsti æfingaleikur sumarsins – leikþráður – 1-3 sigur niðurstaðan

Þá er komið að fyrsta leik sumarsins hjá strákunum okkar. Alveg ljóst að þetta verður erfitt tilfinningalega fyrir þá, fyrsti leikurinn eftir fráfall Jota. Andstæðingurinn er Preston North End, og það er búið að plana eitt og annað til að minnast bræðranna. Þessir æfingaleikir hafa aldrei skipt neinu máli nema til að ná mönnum aftur upp í rythma og hlaupagetu eftir sumarfríið, en þessi leikur í dag skiptir eiginlega enn minna máli eftir að við vorum minnt óþyrmilega á það hvað fótboltinn skiptir í raun litlu máli og hvað lífið er hverfult. En á sama tíma skiptir þessi leikur líka öllu máli þegar kemur að því að halda hópinn, sýna samstöðu, og halda merki fallins samherja á lofti.

Nokkur nöfn sem við sjáum ekki í dag, ekki allir búnir að tilkynna sig til leiks til Kirkby. T.d. vantar Wirtz, Alisson, van Dijk, Konate, Díaz og Mac Allister.

Eins og alltaf er í svona leikjum þá verður róterað hressilega, og svona á að byrja:

Bekkur: Woodman, Pecsi, Endo, Nunez, Jones, Gakpo, Robertson, Doak, Kerkez, Frimpong, Nallo, Koumas, Morrison, Pilling

Ég stilli þessu upp í 4-2-3-1, en það er aldrei að vita nema þetta verði meira 4-2-4, eða hugsanlega 4-3-3, nú eða mögulega verður bara skipt um leikkerfi eftir behag.

Við uppfærum svo færsluna með úrslitum að leik loknum.

---

Leik lokið með 1-3 sigri okkar manna.

Auðvitað lítið hægt að dæma út frá fyrsta leik tímabilsins þar sem byrjunarliðið í fyrri hálfleik innihélt e.t.v. 3 leikmenn sem munu byrja fyrsta deildarleik, og þar sem liðið sem hóf seinni hálfleikinn var með líklega 2 byrjunarliðsmenn.

En við dæmum nú samt…. og tökum það helst út úr fyrri hálfleik að Rio og Nyoni eru ennþá gríðarlega mikil efni. Báðir þurfa að fá sinn tíma til að þroskast líkamlega, gleymum ekki hvað þeir eru ungir. Chiesa var í níunni og sýndi alveg flotta takta. Þessir þrír áttu allir þátt í undirbúningi fyrsta marksins sem Bradley skoraði eftir um hálftíma leik. Annars var hálfleiksins kannski helst minnst fyrir það að hérumbil þegar 20. mínútan var að hefjast þá byrjaði The Travelling Kop að syngja Diogo lagið, og gerði það í góðar 10 mínútur. Það var ekki í síðasta skipti í dag sem sá söngur fékk að hljóma.

Í seinni hálfleik var svo stillt upp með þetta lið:

Sumsé, einu leikmennirnir sem ekki fengu mínútur voru Pesci, Morrison og Pillington.

Spilið í seinni hálfleik fór mjög mikið upp vinstri kantinn, þá í gegnum Kerkez og Gakpo, en það var Nunez sem skoraði snemma í hálfleiknum eftir að hafa verið vakandi fyrir slakri sendingu til baka og renndi boltanum framhjá markverðinum. Að sjálfsögðu tók hann svo Jota fagnið. Preston skiptu mönnum útaf eftir um klukkutíma leik, og urðu talsvert hættulegri í framhaldinu. Woodman varði mjög vel í eitt skiptið, en kom engum vörnum við skömmu síðar þegar heimamenn minnkuðu muninn í 2-1. Varnarleikurinn í tæpasta lagi í þessu horni, en Preston áttu svosem alveg skilið að ná inn marki. Undir lokin kom svo rothöggið þegar Doak vann boltann hægra megin, gaf inná teig, Nunez lét boltann fara og Gakpo var á auðum sjó og skoraði af öryggi. Hann tók líka eitt gott Diogo fagn.

Kerkez og Frimpong lofuðu báðir góðu, við sáum meira af Kerkez þar sem uppleggið virtist verða til þess að hann var meira í boltanum. Robbo var í frekar nýlegu hlutverki í miðverði, mig minnir að sú tilraun hafi nú ekki gengið neitt svakalega vel í fyrra þegar það var prófað, en ef hann lærir það hlutverk betur þá gæti það e.t.v. orðið til þess að lengja í tímanum sem hann getur spilað fyrir félagið, og gæti aukið valkostina sem Slot hefur í að stilla upp miðvörðum. Nallo sýndi betri takta en hann náði að sýna á þessum 5 mínútum í Meistaradeildinni á síðasta tímabili, og gæti alveg verið valkostur í deildarbikarnum í haust. Doak var nokkuð ósýnilegur í fyrri hluta hálfleiksins – líklega af því að hann var að spila hægra meginn en boltinn var mest vinstra megin – en var öflugri seinni partinn, átti m.a. sterkt tilkall til að fá vítaspyrnu á einum tímapunkti og lagði svo upp lokamarkið.

Semsagt, engir stórudómar sem falla eftir þennan leik, bara ofboðslega gaman að sjá strákana aftur úti á vellinum, en eins og við vissum þá var þetta líka erfitt tilfinningalega af augljósum ástæðum.