Einum leik frá Wembley – Upphitun fyrir Fulham

Nítíu mínútur frá Anfield South. Einn leikur á milli Liverpool og fjórtánda úrslitaleiksins í Mjólkubikarnum/Deildarbikarnum/Orkudrykkjabikarnum. Eitt Lundúnalið stendur á milli Liverpool og tækifæris á að sigra þessa keppni í tíunda sinn. Andstæðingurinn er Fulham, lið sem Liverpool hefur haft frábært tak á síðasta áratug, en líka lið sem veit að þessi keppni er þeirra besti séns á bikar í mörg mörg ár. Þeir vita líka að þeir geta komist yfir á móti Liverpool, hafa gert það tvisvar í tveim leikjum á þessu tímabili þrátt fyrir að hafa að endingu tapað báðum á ótrúlegan hátt.

Andstæðingurinn

Fulham eru að eiga fullkomið meðaltímabil. Þrátt fyrir að hafa tapað fjórum af síðustu fimm leikjum í deildinni eru þeir í þrettánda sæti, átta stigum fyrir ofan Luton. Þeir þurfa því ekki að hafa teljandi áhyggjur af sæti sínu í úrvalsdeildinni, en ólíkt í fyrra er nánast ómögulegt að þeir nái að stelast í Evrópusæti. Deildarikarinn er hins vegar möguleiki liðsins á sínum fyrsta alvöru bikar.

Meiðslalistinn er ekki langur hjá Fulham. Adama Traore er ennþá í burtu og þá er sá meiðslalisti búin. En þrír leikmenn eru frá í Afríkukeppninni, Alex Iwobi, Fodé Ballo-Toure og Calvin Bassey. Touré er sá eini þessara fjögurra sem hefur ekki spilað mikið í vetur og Fulham munu sakna þeirra í þessum leik, sérstaklega Iwobi.

Sálfræðin í þessum leik verður áhugaverð. Liverpool hafa unnið báða leikina við Fulham á tímabilinu, í deildinni og deildarbikarnum. Í bæði skipti hafa Fulham komist yfir eftir að hafa hreinlega spilað betur en Liverpool á löngum köflum. Sem íþróttamenn geta Fulham farið í tvær áttir með þetta. Annarsvegar vonleysið, að sama hversu vel þeir spili geti þeir ekki unnið okkar menn. Hin leiðin er að þeir hugsi að þeir geti sigrað okkar menn, þeir þurfi bara að halda út leikinn. Ég þekki ekki hugarfar liðsins vel en hlakka til að fylgjast með hvernig þeir bregðast við mótlæti í leiknum.

Okkar menn

En er barist á öllum vígstöðvum. Sigurinn gegn Bournemouth um helgina var alvöru áskorun á Arsenal og City, tala nú ekki um að við vorum með eitt yngsta lið í deildarleik í manna minnum. Deild á sunnudegi, deildarbikar á miðvikudegi og svo bikarinn um helgina. Þetta er alvöru keyrsla.

Svo virðist sem meiðslalisti Liverpool gæti loksins farið að þynnast aðeins. Samkvæmt Lijnders þá mun Robbo fara með liðinu suður og Trent og Szobozlai gætu verið í hóp um helgina. Hann sagði líka þær gleðisfréttir að ekkert væri að Curtis Jones. Verðum að gefa honum rosalegt hrós fyrir að átta sig á að hann gæti verið að meiðast og hafa þá einfaldlega látið vita af því í unnum leik.

En stóra spurningin er hvernig við stillum upp í leiknum. Undir venjulegum kringumstæðum myndi ég halda að b-liðið yrði notað gegn Norwich um helgina og sterkasta liðið á morgun. Málið er að eins og meiðslalistinn er þá er b-liðið eiginlega a-liðið.

Kelleher er öruggur í ramman. Ég held að Klopp haldi sig við Van Dijk og Konate í hafsentinum, þó það væri ekki óvænt að annar þeirra setjist á bekkinn í þessum og hinn á móti Norwich. Joe Gomez heldur áfram að dekka vinstri bakvörðinn (og byrjar í fyrsta sinn í undanúrslitum deildarbikarsins) og hægra megin fær Bradley að halda áfram sínu góða starfi. Maður nánast slefar að tilhugsuninni um hvað hann gæti orðið góður.

Á miðjunni verður MacAllister í sexunni áfram og ég held að Elliot fá að halda sinni stöðu. Spurningin er hvort Gravenberch komi inn í stað Jones, sem ég held að verði raunin. Hollendingurinn hefur ekki ennþá náð flugi með Liverpool en vonandi er það að breytast.

Svo er það framlínan. Ég held að Gakpo fái að koma inn í miðja framlínuna og sitthvorum megin við hann verði Jota og Nunez. Það er samt engin blanda af þessum fjórum frábæru leikmönnum sem kæmi mér á óvart. Þetta verður sem sagt svona ef ég reynist sannspár:

 

Spá.

Ég talaði aðeins um hugarfar leikmanna Fulham áðan. Það sem við sáum á móti Bournemouth er að Liverpool er með frábært hugarfar. Ég held að okkar menn vilji ólmir komast aftur á Wembley og muni klára þennan leik 3-1. Svo einfalt er það.