Forest 0 – 1 Liverpool

Liverpool mætti til Nottingham og var ALLS EKKI í sama gír eins og Hrói Höttur, heldur stálu okkar menn þrem stigum af sára-stigafátæku Forest liði með marki undir blááááálokin.

Markið

0-1 Nunez (90+9 mín)

Hvað gerðist helst markvert í leiknum?

Fyrri hálfleikinn verður að flokka með allra gleymanlegustu hálfleikjum sögunnar. Það helsta sem gerðist fréttnæmt var að Kelleher varði mjög vel frá sóknarmanni Forest sem slapp einn inn fyrir, en annars var það einna helst Bobby Clark sem var líflegur af okkar mönnum. Átti skot yfir, og svo annað sem var blokkerað en lenti beint fyrir framan skóna hans Luiz Díaz, því miður voru það ekki skotskórnir hans því þeir virtust hafa gleymst heima. Kerfið sem okkar menn spiluðu var annars svipað og gegn Saints í miðri viku, Gomez var í hlutverki varnarsinnaða miðjumannsins en Elliott var á hægri kanti. Það hjálpaði ekki til hve mikið bæði hann og Gakpo féllu til baka, sem þýddi að okkar menn voru lítið að ónáða vinstri bakvörðinn hjá Forest, og það svæði þar í kring.

Seinni hálfleikurinn var aðeins líflegri. Eins og búast mátti við mættu Nunez og Endo eftir um klukkutíma leik, það voru þeir Andy og Bobby (já þessi nýji, hinn er farinn :-(…) sem véku, og Gomez datt þá niður í vinstri bak, og Elliott kom niður á miðju. Hann þurfti svo að víkja fyrir Szoboszlai þegar korter var eftir að venjulegum leiktíma, og var EKKI sáttur. Líklega fannst honum hann vanta meiri hreyfingu eftir kyrrsetu síðustu daga. Það voru svo Jayden Danns og Kostas Tsimikas sem fengu síðustu 5 plús uppbótartíma. Allt benti til þess að þetta yrði svekkjandi 0-0 jafntefli þangað til okkar menn fengu horn þegar leikklukkan sýndi líklega 8 mínútur fram yfir venjulegan leiktíma, það var n.b. tíminn sem Tierney hafði bætt við leikinn, en okkur grunar að tiltekið lið hafi mögulega verið að tefja í uppbótartíma og því þurft að lengja hann. Hornspyrnurnar höfðu ekki borið góðan ávöxt fram að því, en þarna barst boltinn til Mac Allister fyrir utan teig eftir talsvert japl, jaml og fuður, og hann fann kollinn á Nunez á markteig þar sem sá síðarnefndi tók ofurnetta snertingu en nóg til að stýra boltanum í netið og fagnaðarlætin sem fylgdu hjá okkar fólki voru löng og innileg. Forest náðu kannski 6-8 snertingum eftir miðjuna, en svo flautaði furðu góður Paul Tierney dómari til leiksloka.

Hvað réði úrslitum?

Þrautseigja okkar manna.

Hverjir stóðu sig best?

Það væri auðvitað hægt að nefna marga. Virgil var geysiöflugur, við gleymum oft hvað hann er góður þegar hann er uppi á sitt besta. Dæmið þar sem hann skallaði boltann í hendurnar á Kelleher í fyrri hálfleik var mjög táknrænt: hann var búinn að lýsa því yfir áður hversu mikils hann mæti Kellerher, og þarna sýndi hann hversu mikið traust hann ber til hans með því að vera alveg á línunni með þennan skalla. Kelleher vissi alveg hvað átti að gera og allt fór eins og það átti að gera. Mac Allister var pínku ósýnilegur fyrri hluta leiksins, en varð alltaf meira og meira áberandi eftir því sem leið á leikinn. Bobby Clark – sem var n.b. að byrja sinn fyrsta deildarleik – var mjög sprækur og hans nærvera er gríðarlega mikilvæg í þessum meiðslum sem nú herja á hópinn. Nú og svo mætti Nunez og skoraði sigurmarkið, eftir að Forest aðdáendur höfðu sungið “You’re just a shit Andy Carroll” til hans. The Travelling Kop endurtók þann söng að sjálfsögðu eftir markið.

Annars væri alveg hægt að nefna nánast alla leikmenn liðsins. Hversu galið er t.d. að við séum að spila Conor Bradley, akademíuleikmanni sem var frá vegna meiðsla megnið af haustinu, trekk í trekk í byrjunarliði í öllum keppnum, hann er að standa undir því trausti aftur og aftur, og okkur finnst bara sjálfsagt mál að það sé þannig? Þvílíkt sem sá leikmaður er að stíga upp í fjarveru Trent.

Hvað hefði mátt betur fara?

Það er erfitt að ætla að taka einhvern sérstaklega út, svona í ljósi þess leikjaálags sem er búið að vera á hópnum. Þarna voru leikmenn sem höfðu spilað vel yfir 200 mínútur á síðustu 7 dögum eða svo. Jújú, Cody Gakpo hefur alveg spilað betur á efsta þriðjunginum. Margir eru að kalla eftir því að Jayden Danns fái að byrja í næstu leikjum á hans kostnað. En það er ekki þannig sem Klopp virkar. Hann veit hvað býr í hverjum leikmanni, og sýnir þeim traust með því að spila þeim í gang. Gleymum líka ekki að Gakpo var t.d. á undan Díaz að komast í 10 skoruð mörk á leiktíðinni í öllum keppnum. Það eru nú heldur betur margir sóknarmennirnir hjá öðrum liðum sem láta sig bara dreyma um að ná slíkum tölum. Nefnum engin nöfn sérstaklega, en það má horfa á alls konar miðjumoðslið í því sambandi, lið sem e.t.v. voru áður reglulegir gestir á eða við toppinn. Semsagt, það má alveg gagnrýna Gakpo fyrir frammistöðuna, en gerum það á málefnalegan hátt, og munum að Klopp er að spila honum af einhverri ástæðu (og ástæðan er ekki endilega sú að allir hinir séu meiddir).

Umræðan eftir leik

• Þetta var fyrsti útisigur Liverpool á Forest í deildinni síðan á 9. áratug síðustu aldar, október 1984 nánar tiltekið þegar verkfalli starfsmanna BSRB var nýlokið og dagskrá útvarps og sjónvarps var rétt svo komin í gang aftur.
• Darwin Nunez er með fleiri mörk og fleiri stoðsendingar á þessu tímabili heldur en á öllu síðasta tímabili, þrátt fyrir að hafa spilað færri leiki en þá.
• Enginn leikmaður í deildinni hefur skorað fleiri mörk sem hafa unnið leik en Darwin Nunez (markið í dag er dæmi um slíkt, fleiri slík mörk eru 1-0 mark þegar leikurinn fer 2-0 sem dæmi).
• Þetta var 21. markið sem varamaður skorar í deildinni fyrir Liverpool á þessari leiktíð, síðast sáum við sambærilegar tölur tímabilið 2005-2006.
• Liverpool hefur aldrei skorað sigurmark jafn seint í leik eins og í dag (a.m.k. í úrvalsdeildinni), en jöfnunarmark Kuyt gegn Arsenal árið 2011 kom á 90+12 mínútu, og er það eina markið sem hefur verið skorað síðar í deildarleik.

Hvað er framundan?

Það er heimsókn til meginlandsins þar sem okkar menn ætla að heimsækja Sparta Prag í fyrri leik liðanna í 16. liða úrslitum Evrópudeildarinnar. Hvort Klopp er svo farinn að hugsa um City leikinn sem verður á sunnudag eftir viku skulum við svo ekkert segja um. Honum yrði nú alveg fyrirgefið að vera að hugsa um tvo leiki í einu fram í tímann, en hann gæti líka bara verið að hugsa um næsta leik. Það verður þó ekki litið fram hjá því að lokastaðan í deildinni í vor gæti ráðist að talsverðu leyti á úrslitum leiksins eftir 8 daga.

Við endum þetta svo á söngnum sem var sunginn á miðvikudag, en undirritaður tók ekki eftir í dag (þó hann hefði vel mátt heyrast):

“We haven’t won a trophy,
we haven’t won a trophy.
We haven’t won a trophy….
since Sunday afternoon”