A.F.C. Bournemouth

Stuðningsmenn Liverpool mega hafa sig alla við ef þeir ætla að syngja sig í gang fyrir næsta leik liðsins. Hádegisleikur á laugardegi og það í Bournemouth sem er í besta falli rúmlega fimm tímum í lest frá Liverpool. Öllu nær væri fyrir þá að skella sér daginn áður og kíkja út á lífið í Bournemouth sem er skemmtileg borg á suðurströnd Englands.

Íbúar Bournemouth eru tæplega 200 þúsund þó sú tala sé frekar villandi því borgin er gríðarlega vinsæll ferðamannastaður með um 5 milljón gesti árlega. Þá eru Poole og Christchurch nánast samliggjandi Bournemouth og ef það er tekið með ásamt svæðinu í kring er íbúafjöldinn yfir 400 þúsund að staðaldri. Auk þess að vera vinsæll sumarleyfisstaður er borgin mikil skólaborg með háskólum og mörgum tungumálaskólum fyrir fólk allsstaðar að. Næturlífið er öflugt alla vikuna enda djammar skólafólkið á tilboðum virka daga og bretinn ferðast til Bournemouth að auki. London er í um 150 km fjarlægð en næstu borgir við með fótboltalið eru Southampton, Portsmouth og Brighton.

Bournemouth er ekkert þekktasta nafnið í íþróttaheiminum á Bretlandseyjum þó vissulega sé hægt að finna lið í flestum stóru íþróttakeppnunum. Knattspyrnuliðið er líklega helsta íþróttakennileiti borgarinnar en liðið á þann heiður að hafa verið lengst allra samfellt í þriðju efstu deild á Englandi og saga þess glæsileg eftir því.

Byggð í Bournemouth fór ekki að myndast fyrr en 1810 og tók ekki kipp fyrr en um 1870. Fyrstu heimildir um stofnun knattspyrnuliðsins eru frá 1890 en þá lék félagið í local áhugamannadeildum undir nafninu Boscombe St. John’s Institute FC. Það félag leystist upp árið 1899 og stofnað var nýtt félag sem bar nafnið Boscome FC. Stofdagur félagsins er því sagður vera 1899 og Bournemouth því jafngamalt og KR.

Frá þriðja tímabili lék félagið leiki sína á velli í King’s Park þar sem félagið spilar ennþá. Árið 1910 fékk félagið langtíma leigusamning á auðu landi við King’s Park frá forseta félagsins, J.E. Cooper-Dean. Heimavöllurinn fékk nafnið Dean Court til honum til heiðurs.

Gælunafn félagsins “The Cherries” varð einnig til um þetta leiti. Félagið spilaði í kirsuberjarauðum búningum og einnig vegna þess að Dean Court völlurinn var í nágrenni landsvæðis sem Cooper-Dean notaði til að rækta kirsuber í stórum stíl.

Boscome FC. var í local deildum til ársins 1920 er þriðja deildin var stofnuð og þeim boðið að spila í suður deildinni. Nafni félagsins var breytt árið 1923 í Bournemouth and Boscombe Athletic Football Club sem átti að vera meira heillandi nafn fyrir fólk á svæðinu! Það ár var félaginu fyrst boðið að spila í ensku deildarkeppninni og hóf langa veru sína í þriðju efstu deild.

Nafn félagsins er ennþá skráð Bournemouth and Boscombe Athletic Football Club en því var breytt í fjölmiðlum árið 1972 og gert meira markaðsvætt, A.F.C. Bournemouth. Eins var skipt um merki og búninga, liðið fór að spila í sömu litum og AC Milan.

Harry Redknapp með allt á hreinu

Bournemouth þurfti á kraftaverki til að komast nokkurntíma upp um deild og til að leysa það réðu þeir galdramann árið 1893 1983, hinn 36 ára gamla Harry “Houdini” sem leikið hafði einn leik með félaginu árið áður. Harry Redknapp stýrði félaginu í einum af þeirra glæstustu sigrum árið 1984 þegar liðið sló Man United út úr bikarnum og kom þeim síðan loksins upp um deild árið 1987. Félagið hélt sæti sínu í næst efstu deild undir stjórn Harry næstu 3 tímabil á eftir. Liðið féll eftir æsilegan lokaleik við Leeds árið 1990 en Redknapp var við stjórnvölinn tvö ár til viðbótar áður en hann tók við West Ham. Þetta voru bestu ár félagsins fram til þessa og er Redknapp ennþá vinsæll í borginni.

Fyrir mér hefst saga Bournemouth samt ekki fyrr en tímabilið 2001/02 því seinnihluta þess tímabils bjó ég í Bournemouth og það rétt hjá vellinum sem þá var nýbúið að endurgera frá grunni og snúa um 90 gráður. Hann hét þá Fitness First Stadium. Local barinn minn var The Queens Park Pub sem er næsti bar við völlinn og aðal stuðningsmanna pub Bournemouth. Ég heimsótti hann ca. 40 kvöld í röð.

Einn eftirminnilegasti leikurinn það tímabil var gegn Stoke þar sem ég studdi mína menn í Bournemouth af heilum hug gegn Gauja Þórðar og félögum sem telfdi fram þremur Íslendingum. Einu sinni héldu allir Íslendingar með Stoke, pælið í því!

Þetta tímabil var þó aðeins mis þar sem liðið féll um deild en leiðrétti það ári seinna. Þarna var King Eddie Howe í hjarta varnarinnar og fyrirliði liðsins, hann er í dag stjóri Bournemouth og einn efnilegasti stjórinn á Englandi. Jason Tindall sem er aðstoðarmaður hans var einnig leikmaður liðsins á þessum tíma sem og Steven Purches og Neil Moss sem eru í þjálfaraliði félagsins. Sendiherra félagsins er svo markamaskínan Steve Fletcher sem var aðalmaðurinn fyrir 12 árum og hefur félagið nefnt suður stúkuna á Dean Cout Steven Fletcher Stand. Þar var ég einmitt þegar ég fór á völlinn.

Félagið lenti í gríðarlegum fjárhagserfiðleikum í febrúar 2008 og var lýst gjaldþrota með meðfylgjandi -10 stigum sem varð á endanum til þess að félagið féll um deild. Félagið skuldaði £4m og var mjög nálægt því að vera lagt niður eins og það leggur sig.

Fyrir tímabilið leit út fyrir að Bournemouth fengi ekki að taka þátt vegna fjárhagsvandræða en þeim tókst að koma því í lag á elleftu stundu með hjálp eiganda félagsins en byrjuðu þó tímabilið með -17 stig. Hér er hægt að hlusta á eiganda félagsins lýsa þessum tíma nokkuð vel, gefur ágæta mynd af því hversu tæpt þetta stóð hjá mínum mönnum.

Stjóri Bournemouth – Eddie Howe

King Eddie Howe og Jason Tindall tryggur aðstoðarmaður hans.

Kevin Bond stjóra félagsins var sagt upp í byrjun tímabilsins 2009/10 og fyrrverandi leikmaðurinn Jimmy Quinn tók tímabundið við. Þegar hann hætti nokkrum mánuðum seinna var leitað til hins 31 árs gamla Eddie Howe að klára tímabilið á skammtímasamningi. Hann varð þar með yngsti þjálfari deildarinnar, þegar hann tók við var félagið neðst tíu stigum frá öruggu sæti.

Howe tók við í desember og fékk þau skilaboð að ef liðið næði ekki að halda sæti sínu í deildarkeppninni væru gríðarlega miklar líkur á að þetta yrði síðasta tímabil í sögu félagins, engin pressa sem sagt.

Eddie Howe er ekkert venjulegur maður og tókst að kreista 39 stig út úr næstu 23 leikjum og það dugði til. Chester City og Lutun féllu í staðin og hafa ekki sést síðan. Chester fór á hausinn og þurfti að vinna sig upp úr áttundu efstu deild á meðan Luton er ennþá í utandeild. Howe er á því að þetta hafi verið hans langstærsta afrek í þjálun til þessa.

Hann hefur samt alveg náð árangri því árið eftir fór hann með Bournemouth beinustu leið upp um deild og liðið var í þriðja sæti þegar helvítis Burnely nappaði honum frá uppeldisfélaginu. Hann hafði hafnað tilboðum frá Southamton, Crystal Palace og Charlton áður.

Lee Bradbury tók við og kom liðinu í úrslitakeppni þar sem Huddersfield vann eftir vítaspyrnukeppni. Bradbury náði ekki að koma liðinu í úrslitakeppnina árið eftir og var rekinn. Unglingaliðsþjálfarinn Paul Grooves tók við liðinu síðustu leiki tímabilsins en var rekinn strax í október tímabilið 12/13 eftir hræðilega byrjun þar sem Bournemouth var í botnsætinum.

Á þessum tíma var Eddie Howe stjóri Burnley og gekk alls ekki vel. Burnley komst ekki í úrslitakeppni tímabilið sem Howe tók við og var aldrei í baráttu um það árið eftir, eina heila tímabilið hans hjá Burnley.

Howe sagði þetta um þennan tíma í viðtali við Liverpool Echo:

“I probably should have stayed at Bournemouth, looking back it was too early for me to go. I’d been managing for 18 months but when you’re presented with opportunities it’s sometimes difficult to say no.”

Snaggaralegur endir á ferli Howe sem stjóri Burnley var útskýrður þannig að hann væri með heimþrá en þetta var ekki alveg svo einfalt, hann missti mömmu sína óvænt í mars 2012 og hafði ekki tíma til að takast á við það og vera með fjölskyldunni sem var öll í Bournemouth.

“It was the darkest time of my life,” “I just wasn’t prepared for what happened.

“But I was in a high profile job. My mum died on the Saturday morning and I missed the game against Crystal Palace, but on Monday and Tuesday you are expected back at work. I found that very difficult when I was so far away from people who were very distressed.

“I was back at work, you just can’t take time off. Burnley needs you, the players need you and you are there to do your job.”

Eddie Howe yfirgaf því Burnley og næst efstu deild sjö mánuðum seinna og fór aftur til Bournemouth sem var í botnbaráttu í næstu deild fyrir neðan og hafði unnið aðeins einn leik af fyrstu ellefu. Óvænt move hjá einum efnilegasta þjálfaranum í boltanum fannst mörgum (þ.á.m. mér) sem vissu ekki alla söguna.

Fyrsti leikur hans var gegn Þór Bæring og félögum í Leyton Orient sem vannst 2-0 og liðið leit ekki um öxl eftir það og flaug beint upp aftur og var grátlega nálægt því að vinna deildina, Doncaster skoraði á lokamínútinni til að koma í veg fyrir það. Þar með var Howe búinn að takast það sem aðeins Harry Redknapp hafði tekist áður í sögu félagins, koma Bournemouth upp í næstefstu deild. Þetta er í fyrsta skipti sem þeir eru þar síðan 1990.

Þeir tóku því bara alveg ágætlega að komast loksins upp um deild.

Bournemouth er núna í 16.sæti deildarinnar sjö stigum frá fallsæti og hafa aðeins tapað einum leik í síðustu sjö.

Þannig að, já, það er engin tilviljun að Eddie Howe er gríðarlega vinsæll í Bournemouth og það er ekki spurning um hvort heldur hvenær hann verður tekinn við Úrvalsdeildarfélagi. Ef hann fer þá ekki bara með Bournemouth upp um deild. Skulum ekki útiloka það.

Dean Court

Heimavöllur félagsins heitir eins og áður segir Dean Court og allir tala um Dean Court, svipað eins og enginn talar um Vodafone völlinn (heldur Hlíðarenda). Eftir gríðarlegar endurbætur á vellinum árið 2001 þar sem hann var svo gott sem byggður upp frá grunni var nafnið selt til styrktaraðila. Hann hét því Fitness First Stadium til 2011 og ég er lifandi sönnun þess að svona lagað virkar enda styrkti ég Fitness First á tíma (í gegnum ónotað líkamsræktarkort). Nýtt nafn kom á völlinn 2011 en það félag fór á hausinn og núna næstu tvö árin heitir völlurinn Goldsands Stadium.

Völlurinn tekur í dag 12 þúsund manns í sæti, þrjár stúkur eru nokkurnvegin eins á meðan ein er hálfgerð bráðabirgðastúka sem var hent upp í fyrra fyrir tímabilið í næst efstu deild. Stuðningsmenn Liverpool verða þar á morgun.

Lið Bournemouth

Eddie Howe vill að sín lið spili alvöru fótbolta og stillir vanalega upp einhverskonar afbrigði af 4-3-3 / 4-2-3-1

Markmaður liðsins er Lee Camp sem gekk til liðs við Bournemouth í þessum mánuði eftir að hafa verið á láni frá West Brom. Hann hefur mikla reynslu af því að spila í næst efstu deild með liðum eins og Derby, QPR og Nottingham Forest. Verst er að Camp tók sæti Ryan Allsop vinar okkar en kappinn sá var að spila með Hetti á Egilsstöðum árið 2012 og var búinn að vinna sér fast sæti í liðinu, kappinn sá ku vera einn sá besti sem spilað hefur í marki hér á landi skv. manni þjóðarinnar.

Öftustu fjórir eru nokkuð sjálfvaldir og solid. Elphick kom frá Brighton og er fyrirliði liðsins, kappinn sá er mikill stuðningsmaður Liverpool en ætlar ekki að láta það trufla sig í þessum leik. Elliot Ward er gömul Football Manager kempa sem kom frá Nottingham Forest og Daniels í vinstri bakverði var í liði ársins í þriðju efstu deild eftir að hafa komið frá Leyton Orient. Hægri bakvörðurinn Simon Francis er sókndjarfur og nær vel saman við Fraser á hægri kantinum.

Á miðjunni verða líklega Arter, O’Kane og Surman. Arter er öflugur miðjumaður sem spilaði lykilhlutverk þegar liðið komst upp í fyrra og skoraði m.a. í leiknum sem liðið tryggði sér upp, honum er spáð nokkuð bjartri framtíð í boltanum. O’Kane hefur spilað fyrir bæði Írland og N-Írland í yngri flokkum og var á mála hjá Everton þegar hann var yngri, hann er í hörku formi núna og var leikmaður mánaðarins hjá þeim í desember. Surman er á láni frá Norwich en þetta er í annað skipti sem hann spilar með Bournemouth, tippa á að hann fái séns í þessum leik út á reynslu af EPL.

Kantarnir eru góður hjá Bournemouth. Matt Ritchie á vinstri kantinum var leikmaður tímabilsins í þriðju efstu deild í fyrra. Fraser er síðan efnilegur hægri kantmaður sem kom frá Aberdeen í Skotlandi.

Marki frá Grabban fagnað

Frammi er svo Grabban sem hefur skorað 11 mörk á þessu tímabil og skrifað tvisvar undir nýjan samning. Síðast núna á laugardaginn eftir að hafa talað við Brighton sem lýsti yfir áhuga á að fá hann. Hann fagnaði þeim samningi með því að skora jöfnunarmarkið gegn Watford og er skærasta stjarna félagsins í dag.

Svona tippa ég á lið Bournemouth:

Til að komast í þennan leik gegn Liverpool þurfti Bournemouth að vinna Burton Albion, lið sem þeir voru í baráttu við í fjórðu efstu deild fyrir ekki svo löngu. Leiknum gegn Burton var upphaflega frestað eftir að stuðningsmenn þeirra voru komnir til Bournemouth þannig að stuðningsmenn Bournemouth tóku sig til og söfnuðu pening til að covera kostnað við rútuferðina hjá stuðningsmönnum Burton í seinna skiptið, sannarlega vel gert það. Leikurinn fór hinsvegar 4-1 og því er Bournemouth að fá Liverpool í heimsókn í þriðja skipti í sögunni. Hinir tveir leikirnir hafa einnig verið í FA Cup og enduðu báðir með jafntefli og aukaleik á Anfield. Fyrri viðureignin var sko árið 1927 og seinni árið 1968 þannig að þessi lið eru ekkert að mætast á hverjum áratug.

Liverpool

Brendan Rodgers var á reglubundnum blaðamannafundi fyrir leik sem sjá má hér.

Saga Liverpool í FA Cup er glæsileg og við höfum unnið þessa keppni 7 sinnum. Á móti hefur liðið náð að misstíga sig glæsilega gegn minni spámönnum á þessari öld og það er því með öllu vonlaust að spá fyrir um leiki eins og þennan. Liverpool á að vinna en andstæðingurinn hefur engu að tapa og er að spila sinn stærsta leik á árinu (og jafnvel ferlinum).

Mansfield var erfitt fyrir okkur í fyrra, það er ekki svo langt síðan Havant & Waterlooville voru 0-2 yfir á Anfield. Oldham sló okkur út í fyrra og á þessari öld hefur Liverpool tapað í öðrumhvorum bikarnum gegn Barnsely, Bolton, Burnley, Crystal Palace (þrisvar!), Grimsby, Reading, Northampton og það þurfti framlengingu gegn Luton Town.

Liverpool hefur ekki í mörg horn að líta þetta tímabil en engu að síður gæti þessi leikur ekki komið á mikið verri tíma og ástandið á hópnum hjá okkur er hræðilegt með einn stærsta leik tímabilsins framundan strax á eftir þessum.

Kenny Dalglish getur frætt okkur um að FA Cup í dag er keppni sem gaman er taka þátt í og spila vel. Það getur gefið félagi mikið boost að komast á Wembley og smitað sigurhefð út frá sér að vinna hana. En þetta er alls ekki neinn forgangur hjá liði sem ætlar sér að keppa um efstu fjögur sætin í deildinni til að komast í meistaradeildina. Gott run og jafnvel sigur í FA Cup sparslar engan veginn almennilega upp í slæman árangur í deildinni, svo lítið meira að segja að hægt er að reka sjálfan Kenny Dalglish eftir þannig tímabil!

Sigur gegn Bournemouth er “nice to win”-leikur á meðan sigur gegn Everton er miklu meiri “MUST WIN”-leikur. Ég veit að einhverja svíður að lesa svona skoðun og auðvitað viljum við öll að Liverpool taki Bournemouth létt, en ef ég þyrfti að velja veikara lið í bikar til að geta mætt Everton að fullri hörku þremur dögum seinna þá tæki ég því samstundis.

Rodgers og FSG reyndar gerðu hreinlega ekki ráð fyrir meiðslum á þessu tímabili þegar mótið var planað og eru því í tómu tjóni núna enda meiðist nýr lykilleikmaður í hverri viku hjá Liverpool á meðan aðrir eru látnir spila meiddir svo vikum skiptir þar sem ekki er til neitt almennilegt til vara. Hópurinn er glæpsamlega þunnur og þeir félagar virðast vera fastir í því að prútta við smálið um leikmenn og þá helst í stöður sem liggur ekki mest á að styrkja.

Þetta fer að verða komið gott af 1-2 mánaða viðræðum milli Liverpool og annara liða um leikmenn sem vilja koma og gætu styrkt okkar lið verulega en fara síðan til keppinauta okkar eftir nokkra klukkutíma viðræður. Það er eins og félög séu farinn að stíla inn á það að Liverpool kannar markaðinn og fær verð í leikmann og prúttar það eitthvað niður til að geta svo komið, boðið aðeins hærra og klárað málið á innan við sólarhring og á verði sem lítur mjög vel út því það er svo mikið hærra en Liverpool var til í að bjóða.

Sérstaklega svekkjandi núna að vera með Aspas sem þriðja kost eftir að hafa reynt við Costa, Aspas síðasta árs er síðan í láni hjá Sunderland.

Hvað þá að vera með Alberto eftir að hafa gert sér vonir um Mkhitaryan.

Já eða Moses (á láni) þegar við vorum orðuð við Willian (og núna Salah).

Það eru margar (skiljanlegar) ástæður fyrir því að Liverpool nær ekki í sín target og sjaldnast vantar afsakanirnar en það breytir því ekki að þetta er orðið verulega pirrandi og maður hefur áhyggjur að næstu viku, þeirri síðustu sem er opinn á leikmannamarkaðnum.

Að því sögðu er spurning um að skoða hvort við eigum í lið fyrir þennan leik.

Brad Jones kemur í markið, það er ljóst. Johnson hefur verið að spila með meiðsli í nokkrar vikur eins og flesta var farið að gruna og hann verður frá í óákveðinn tíma. Það skilur okkur eftir með Kelly eða Flanagan sem gæti verið í lagi gegn Bournemouth en Guð hjálpi okkur eftir það.

Toure og Skrtel eru einu miðverðirnir okkar sem eru heilir. Sakho var sagður vera mættur til æfinga fyrir nokkrum vikum en hefur ekki sést síðan nema til að kenna frönsku á Anfield.

Enrique er ennþá nokkrum vikum frá því að geta byrjað að æfa og því spurning hvort Cissokho verði í liðinu eða jafnvel Brad Smith (eða Flanagan).

Miðjan er orðin verulega þunnskipuð, svo þunnskipuð að við þurfum jafnvel að nota Luis Alberto í þessum leik. Lucas er frá í 1-2 mánuði sem var það síðasta sem við máttum við. Eitthvað slúður er um að bakslag hafi komið í meiðsli meiðslahrúgunnar Joe Allen sem við máttum hreint ekkert heldur við. Gerrard þyrfti að hvíla svona stuttu fyrir nágrannaslaginn en fær það líklega ekki. Sama má segja um Henderson.

Coutinho þarf hvíld og fær hana vonandi í þessum leik, hópurinn er svo þunnur að Moses þyrfti að fá einn sénsinn enn á vinstri vængnum. Sterling er í hörkuformi og ætti að byrja inná en persónulega væri ég líka til í að sjá Ibe fá séns.

Frammi ætla ég svo að vona að Suarez verði á bekknum og helst Sturridge líka. Aspas ætti a.m.k. að byrja þennan leik.

Set þetta svona upp og er þá meira að vona að Suarez og Gerrard verði á bekknum án þess að búast sérstaklega við því.

Spá: Við vinnum þennan leik 1-3. Það er leikurinn á eftir sem ég hef áhyggjur af. Aspas, Moses og Toure skora eftir að Grabban kemur þeim yfir.

Áfram Liverpool (og Bournemouth)!